w końcu Ińsko

Wtorek, 8 maja 2012 · dodano: 08.05.2012 | Komentarze 2

Naczytałem się tyle relacji z wypadów do Ińska, że postanowiłem sam tam w końcu zawitać. Nie wiem czego dopiero teraz. Trasa: dom, Pęzino, Marianowo, Dobrzany, Ciemnik, Ińsko, Długie, Starzyce, Chociwel, Dzwonowo, Dalewo, Ulikowo, Strachocin, dom.
Do Ińska prawie cały czas pod wiatr, ale wcale mi to nie przeszkadzało. Nawierzchnia w większości przyzwoita. Jeden wyjątek to droga pomiędzy Kozami i Ciemnikiem. Jedynie dwa krótkie odcinki asfaltu, reszta to zniszczone płyty betonowe, a miejscami nawet kocie łby. Droga może dobra dla trekkinga, czy też MTB, ale na pewno nie dla mojej maszyny. Wytrzęsło mnie jak nigdy. Na szczęście ten odcinek prowadził przez malownicze tereny. Zmuszony do wolnej jazdy rozkoszowałem się ładnymi widokami. Po części okolica przypominała mi moje rodzinne strony, Wzgórza Dalkowskie i bukowe lasy w okolicach Jakubowa. Od Ciemnika ładny gładki asfalt. Wjazd do Ińska bardzo rozczarowujący, przywitały mnie jakieś elewatory.



Krótki odpoczynek nad jeziorem i opracowanie drogi powrotnej. Jakiś rak, prawdopodobnie amator rowerów, zamierzał skonsumować mój rower. Najwidoczniej nie gustuje w kuchni tajwańskiej, bo zostawił moją Meridę w spokoju. Wolałby pewnie coś włoskiego, może Bianchi czy coś.



Co powrotu, to za nic nie chciałem wracać tą samą drogą. Trasa do Chociwla przez Kamienny Most była zamknięta z powodu remontu. Na szczęście był zorganizowany objazd przez Długie i Starzyce, który okazał się bardzo przyjemny ze względu na dość dobry asfalt i wiatr wiejący w plecy. Jazda DK 20 od Chociwla to niezły koszmar. Mnóstwo ciężarówek nieomal ocierających się o mnie. Przed Stargardem uciekłem z DK 20 w kierunku Ulikowa, po części, żeby dokręcić kilometry do setki, jak i po to ,żeby odetchnąć od ruchu.